Dingiş Şiiri - Abbas Paksoy

Gene; çektin, halay başını.
Bacakları fıstırdın, dingiş.
Oynattın, gözünü, kaşını.
Genç oğlanı, kestirdin, dingiş.

Göbeği salladın, gönlünce.
Nice halay gördüm, ömrümce.
Bir başka oluyon, gülünce.
Tüm dilleri susturdun, dingiş.

Davula, sek seki saydırdın.
Zurnaya, ellilik koydurdun.
Gençleri, halaydan caydırdın.
Yiğitleri bastırdın, dingiş.

Ateş saçıyor, o gözlerin.
Ay gibi parlayan, yüzlerin.
Bana, meyil vermez, sözlerin.
Paksoy’umu küstürdün, dingiş.