Dinginlik Şiiri - Kemal Tekir

Sakinim, huzurluyum,
Kendi dengemi kurdum.
Kaygıları siliyorum,
Hataları bağışlıyorum.
Olumsuz düşünceleri,
Kovuyorum zihnimden.
Korkuları, acıları,
Sevgi ile yeniyorum.
Bedenimin her kası,
Gevşiyor her hücresi.
Bedenimin yönetimi,
İrademin elinde.
Gevşiyor ayaklarım,
Ayak bileklerimde.
Gevşiyor bak dizlerim,
Baldırlarım sırayla.
Gevşiyor bak kalçamda,
Sıra parmaklarımda.
Gevşiyor bak onlarda,
Sıra geldi ellerime,
Gevşiyor ikisi de.
Derin nefes alırım,
Tutarım diyaframda.
Yavaş, yavaş salarım,
Gevşerim, rahatlarım.
Sıra geldi omuzlara,
Taşıdığı yükleri,
Atma sırası onlarda.
Onları da gevşetiyorum,
Boyun kaslarına geçiyorum.
Onları da gevşettim,
Başımın üst kısmı gevşedi,
Beynim, zihnim gevşedi.
Gözlerim gevşedi,
Yüzüm gevşedi.
Bütün bedenim gevşedi.
Kendimi bırakıyorum.
İçimdeki sonsuz güçle,
Artık uzlaşıyorum,
Bütün düşüncelerimi,
Serbest bırakıyorum.
Sınırları siliyorum,
Tabuları yıkıyorum.
Doğru şeyleri ertelemeden,
Hemen şimdi yapıyorum.
Hayatımı yaşıyorum
Kimse beni kızdıramaz,
Huzurumu bozamaz.
Şans her zaman benimle,
Kaderim kendi elimde.
Hayatımda yer yok artık,
Üzüntüye endişeye.
Tanrı benim ruhumda,
Güç veriyor o bana.
Rehber oluyor bana,
Her zaman her konuda.
Kararımı veririm,
Hiç endişe etmeden.
Hedefimi seçerim,
Ona kilitlenirim
Yer yok artık korkulara,
Artık benim Dünyamda
Korkulacak ne var Dünyada
Korkunun kendinden başka.
Cesurlar bir kez ölür,
Korkaklar bin kez