Dindiremiyorum Seni Şiiri - Önder Tas

Dindiremiyorum icimdeki
ortaligi kasip kavuran sensizligi
belkide hatasiz yenilmeyi kabullenemiyorum sana
simdi daha iyi anliyorum....
kötuluk bu tarafta gününü gün ediyor
iyilik ise hep hüzünlere daliyoo
zaman ömrümüzdeki durmadan ilerleyen
bizi pesinde sürükleyen bir seruven gibi
acilari o sariyo sabirida o tartiyo
birakip ruhumu bilinmeyen kum firtinalarina
kacmak isterdim zehirli sarmisaklardan
bir bir dolasmak isterdim
sirf iyiler iyi mi diye
beynimde binlerce cözülmeyen sorular
nedir bu haksiz kazanc saglayanlar
sevgisiz kalmis gene odamdaki yalnizligim
kücük bir cocuk sanki tanimadigim bir yanim
kandiralacak kadar saf
susturulmus sanki gülmeyen bu sensiz yüzüm
iyiler neden kaybederler
kötüler ise yalniz kendini düsünürler
zaman gelip bizede yenecek
geriye toplu ignenin ucu kadar
bir isik birakirsam
iste ozaman bedenimide birakip salarim kendimi
kum firtinlarinin görunmeyen bosluguna.....

23.05.2007