Sabah akşam kesiksiz, beslersin hep gövdeni?
Ruh açlıktan ölürken, yok durumdan haberin!
Lütfen doyur ruhunu, nefs olmadan bir deni!
Yoksa atar dışarı, öldüğünde bil kabrin!
Neden yalnız kalıba, her tür bakım ihtimam?
Onca duygu ve hasse, niye daim ihmalde?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yiyip içmek sadece, kalıp için elzemken;
Ruh ve kalbin gıdası, başka bir şey olmalı?
Kur’an ona ısrarla; Haktan inen din derken;
Nasıl derler kul ondan; daim mahrum kalmalı?
Payşalım için şükranlarımı sunarım muhabbetle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta