Dindir İçimdeki Fırtınaları Şiiri - Alim ...

Bütün pusularından geçtim gecenin.
Yalnız bir kuş gibi direniyorum karanlığıma.
Bu kaçıncı yağmur
Kanatlarımı kıran kaçıncı sağnak bu.
Ürperiyor içim.
Korkuyorum,
Kendi çıtırtısından korkan bir serçe kadar korkuyorum yaşamaktan.
Ya yoksan yarın,
Bütün haşmetinle doğmazsan üstüme güneşten evvel,
Ya ısıtmazsan,
Sensizliğin ayazında kaskatı kesilen yüreciğimi.
Hangi sıcaklık kurutur kanatlarımdaki sicim sicim bu yağmuru,
Gel ne olur.
Gel de gör içimde kopan fırtınaları.
Bütün gemiler battı.
Son fener de söndü Pasifik’te
Kıyılara şehir kalıntıları vuruyor
İçime şimşekler.
Tufandan bu yana hiç yağmadı,
Böylesine hunharca bir yağmur.
Son kara parçası yüreğime damlayan korkunun koyu gölgesi
Seni sığdıramadım ki yüreğime
Dünyama nasıl sığabilirsin ki
Bütün sürülerim uçtu.
Başımın üstünden katar katar kuşlarım akıp geçti.
Ne ulaşabildim sana büsbütün
Ne de iki kişilikti nokta kadar dünyam.
Kurt kapanıdır bu saatten sonra düşünceler.
Etime geçiyor kanlı kocaman dişler.
Gel.
Gel ne olur.
Ya dindir içimdeki fırtınaları
Ya büsbütün batır kızıla boyalı ufukları.

03.01.2009 – İzmir