Dındılı Mezar Şiiri - Tahsin Koç

Bir gün
Amcaoğlu Saim ile
Kapımızın önünde
Bize verilen
Çocuklara bakıyorduk
Bana verilen çocuk
Kardeşim Gürsel’di
Saime verilen çocuk
Kardeşi Engin’di
Biz oyun oynayacağız ama
Engel oluyor bu çocuklar
Nasıl bir oyun oynayalım diye düşündük
Ama bu çocuklar bize verildiği için
Bu oyunda bu çocuklarda olmalıydı
Takriben ikimizde beş yaşında idik
Çocuklarda yeni oturuyorlardı
Yani altı yedi aylık filan
Sonra bir fikir geldi aklımıza
Çocuğuz ya bu çocuklara da biraz sitem ederek
Oyunumuzu bu çocuklar üzerine kurguladık
Bu çocuklara birer mezar yaptık, başladık ağlamaya
Ben diyorum ki oy kardeşim Gürsel
Saim diyor ki oy kardeşim Engin
Nasıl öldünüz böyle civan
Buna kim dayanır hangi vicdan
Ortada ne bir darp var nede kan
Nasıl ölüyor bu iki mahsum can
Bir ağıt yakmışız hemde ağlayarak
Gözyaşımız sular gibi çağlayarak
Birde mezara bakarak oy kardeşim oy
Diyerek başladık ağıt yakmaya
Öyle dalmışız ki aklımıza gelmiyor çevreye bakmaya
Bu ağlama esnasında birden bir ses duyduk
Anında irkildik yine ağlayarak
Başımızın üzerinde Lâle Bibim (Amcamım hanımı)
Bize soruyordu oğlum niye ağlıyorsunuz. Ne oldu size?
Öyle dalmışız ki çocuklar bile ağlıyor
Biz bu olayın dahi farkında değiliz
Çocukların sesini duymayacak kadar gafiliz
Tekrar sordu Lâle Bibim oğlum niye ağlıyorsunuz
Biz işin içine öyle dalmışız ki sanki sahici bir olay gibi
Hiç tereddüt etmeden ikimizde birden koro halinde
Dedik ki Lâle Bibi kardeşlerimiz öldü ve buraya basırdık
Onun için ağlıyoruz diyince.
Lâle Bibim de bir anlık şaşkınlık yaşadı ve kendisini toparlayarak
Ah sizin başınız ölsün sağ sağ çocukları ağlamak ha..
Başımıza birer kopuz vurarak aldı elimizden çocukları
Biz hale etkisindeyiz bu olayların
Bir an irkilerek kendimize geldik
Sahi biz ne yapıyoruz böyle
Sağ çocukları ağlıyoruz öyle.
Ama az sonra anam geldi Saim’in anası da geldi
Bize kızdılar dövülmemek için kaçtık
Yaptığımız mezarı yıktılar
Çok üzüldüler bizim yaptığımıza
Çünkü bu çocukların annesidir onlar
Kısa bir zaman sonra o iki çocuklar
Hakkın rahmetine kavuştular
Böylece bizden uzaklaştılar
Ama acı; o gündür bu gündür içimde
Bu nasıl bir çocukluk nasıl biçimdi
Yarabbi sen affet bizleri
Hata yaptık oyun seçimde
Ey! Masum
Gürsel ve Engin
Allah sizi etsin imanen zengin
Allah bizleri de inşallah affeder bir gün

Ankara- 10.10.2008