Harcadın ömrünü, değmez kullara,
Vuruldun sen gönül, dindi fırtına.
Peşinden koşarken, çıkmaz yollara,
Sürüldün sen gönül, dindi fırtına.
Hayatı eyledin, zehir boşuna,
Uçtu gençlik geldin, ahir yaşına,
Geçti boran kaldın, ah bir başına;
Duruldun sen gönül, dindi fırtına.
Alaca dağların, çöktü dumanı,
Vefasız aşklardan, kestin gümanı,
Kabına çekildin, teskin zamanı;
Yoruldun sen gönül, dindi fırtına.
Bir bak, her şey yitti, dön de ardına,
Esti geçti gitti, dündü fırtına!
20.04.2021
Muhittin Alaca
Muhittin Alaca
Kayıt Tarihi : 20.4.2021 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türkü sözü
![Muhittin Alaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/20/dindi-firtina-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!