İhanet ekildiği toprakta sessizce filizlenir.
Kimseyi aldatma, ihanetin telafisi olmaz.
Gün gelir o ‘Yanındayım her zaman’ diyenler bile arkandan el sallarlar.
Hatalar muhakkak affedilir, ama ihanetin affı olmaz!
İnan sevdiceğim. Dilumden ismin hiç düşmüyor.
Gözlerim senden başkasını görmüyor. sevdiceğim.
Sözlerimde sen.
Gözlerimde sen.
Senden başkasını sevecek gönül yok benim.
Ben kendimi sende,
Benim için eşi benzeri olmayan bir hayeldi belki de,
düşüm de inkansız var olan bir aşktı...
Zamansız oluşuydu belki de,
Bu aşkı imkansız kılan...
Gül yüzünü görmemle başlasa da..
Kalbimin güm güm atışı ile, hayata dair umutlarım...
Kolay tüketiyoruz.
Dostluğu,
Arkadaşlığı Kardeşliği, Aynı zamanda insanlığımızı…
ve aynı hataları defalarca yapıyor.
Birbirimizi
Aynı yerden defalarca vuruluyoruz.
İNSANOĞLU:
Doğum Hayatın başlangıcı.
Ölüm yaşamın sonu.
Ömürdür...
Doğum ile Ölümün arası.
Ahlaklı hayat sürmek, Insanlığin gayesi.
İNSANOĞLU!
Hak yol varken.
Azdın!
Haksızlığa sağa, sola saldırdın.
Mevlâ’yı unutup, mala, mülke tapındın.
Üstelik, zevke, sefaya daldın.
Güneş batar.
Gün biter.
Gece gelir. Karanlık bir örtü gibi, şehrin üstüne örter.
her şeyi
Kapatır.
Bir Afet olur.
Bazen iyi niyetimizden dolayı…
Çoğu zaman üzülüyoruz..
“O öyle yapmaz” diye.. Başladığımız cümleler için utanır olduk.. Geceyi gündüz ettiğimiz insanlarla bırak iki laf etmeyi. Varlığından bile bi haber olduk..
O unutamam diye... Kıvrandıgımız anılardan eser yok artık…
Yavaş yavaş hem unutup, hem unutuluyoruz..
Yanlızım ben yanlız!
Kaderim bu mu?
Böyle mi yazılmış alın yazım?
Hiç kimsenin sevdiğinde, seveceğinde gözüm yok benim.
Bir yalnızlık şarkısı çalar içim de..
Ben yalnızım, bir çare yalnızım’’...
Hayat ne garip:
Öğle değil mi arkadaş?
Sevdiğini söylediğin...
Benim kadınım dediğin...
Ve tenine dokunduğun her kadında..
Sadece "ADIN" kalıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!