Kalem kokan ellerimi özledim yıllar sonra
Silgi ile hamur yoğurmak gibiydi okul yılları
Şimdi yoğrulmuş bir insan evladıyım
Yaşamak ham bir meyve gibi sert idi
Olgunlaşmak için çok zaman kaybettim
Ama ben yıllara inat eskimedim.
Aynaya baktığım zaman, kendi yüzümü görebiliyorum...
Maskem yok, kimseye ikiyüzlü davranmayacak kadar ruhuma sadık olduğumu da biliyorum... Bütün fotoğraflarımda gülerek poz veriyorum... Ruhumda neşeli... Giydiğimi yakıştırıyorum üzerime... Rahmetle sevgiyle andığım ölülerim de var benim, başım sıkıştığında bağrına basacak dostlarım da... Bazı sorularımın yanıtını veremesem de kendime, olacak o kadar.! Düşünüyorum da; varsın bazı şeyler eksik olsun hayatımda... Nasılsa emir ve komuta bende... Yaşadığım kadar seviyorum
Sevgisizlik döngüsü içinde bir kaç günlük seviş genliğin adamı olmadım.
Borçlu kalmak istemem. Yolumun son noktası burası diyemem
Bir suskun onurumun sükûneti yıldıramayacak beni
Yılmayacak bendeki bu sevgi, yargısız infazlar gibi,
Adı AŞK
Bilemedim gideceğini
Masumca bakan gözlerin
Gelir aklıma her an
Şair nedir bilmem ama
Kendimi çok iyi tanıdım ayna'da
Sabah uyandığım anda
Bir melek geldi öptü beni
Ayna yansıttı gerçekleri
GÜNAYDINLAR
Kendimi tanıtmak bu kadar kolay
Küçük bir gezegende yaşarım
Adım DiNÇER Soyadım AYDINLAR
Keyfi bir başkadır bu alem
Gök gürledi bu gece
Sabretmek gerek
Vurdu kırdı şimşekler
Gök yüzü ayna misali
Ben seni düşündüm
Aklımda olan her şeye rağmen
Sabah uyku sersemi olmuş kalbim
Sen neredesin eksik bir yanım
Giydiğim her şey yarım sanki
Empati
Kalemle kağıt hayatımda olduğu sürece
Yazmayı deniyorum
Ben de bir insan evladıyım
Hem de bir kız babasıyım
1983' de
Günaydın ile başlarım
Alındı bu gün rüyalarım
Bana küsmüş sandıklarım
Hayatın zevkini yaşadık
Rüyada kaldıklarım
Kifayetsizdir erkekler kadınım bilesin
Ne yüklem vardır Ne de özne bizde
Kadındır bütün kelime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!