Dinazor Şiiri - Osman Bahadir Odabas

İstesem günde beş tane şiir yazarım diyordum
Değilmiş öyle bak yazamıyorum tıkandım
Düşler ülkesinde hayat tüm canlılığı ile akıyor
Ben içinde kâbus üstüne rüya görüyorum

İnsanlar neşeli sürekli eğlence peşinde
Ben ne kadar hüzünlü müzik varsa dinledim
Partiler konserler oyunlar hız kesmiyor
Ben durma noktasına çok geldim

En son ne zaman bir bara yada kulübe gittim
İnan hatırlamıyorum gitmekte istemiyorum
Şeytan tüyü var sende derler ortam kurarım
Sever insanlar beni her telden anlarım

İçimde ruh vardı istek arzu heves heyecan
Bilmiyorum nereye kayboldu yok oldu
Neşem tutuştu çıra hızında yandı kül oldu
Enerjim çekildi içimi derin bir boşluk doldurdu

Suda yüzerken olur ya ters akıntı
Sanki kapıldım içine yüzmem iyi
Boğamıyor beni ama çıkamıyorumda
Bataklık misali batıyorum her kulaçta

Çok fazla insan tarafından çok fazla sebepten
Fındık içi dolmurmayan mazeretlerden usandım
Sanki pildim ben paylaştıkça kendimi
Şarjı tükettim kimsede sunmuyor şimdi yenisini

Telefonların şarjı hızlı tükenir son beş hariç
Orada yavaşlar bayağı bir götürür ya seni
Oradayım bir kapansam açılırmıyım bilmiyorum
O kadar kırıldım ki artık stabil olamıyorum

Bir bakıyorsun bahar içimde çiçekler açıyorum
Bir bakıyorsun kara kış tipi içinde ısınamıyorum
Bir bakıyorsun sohbette en mutlu yüz benim
Bir bakıyorsun yastık yüzümde gözler şelale

Çevrem düşünüyor çok değişti bu kişi
Bazısı gaddarca düşünüyor kibirlendi
Bazısıda hiç umursamıyor bile ne oldu
Bulsam cevabı yutacağım mavi hapı

Kötü olan bendim belki de
Kim düşünmüyor ki kendine iyi
Hepimiz kendi dünyamızda değil mi
Hak ettim kim bilir ben bilmiyorum ama

Bildiğim üç beş şey kaldı hatıramda
Düşünmedim kimseye kötülük
Mutlu da etmedi beni ötekinin aciziyeti
Hesap defterimde yok ama kimseye art niyet

Bundan eminim çünkü vicdanımın hakimi benim
Ve ben bence her daim dürüstüm dilim sivri
Ama yalansız sözlerim sert ama samimi
Duruşum asi yüreğim ince

Yaptığım işlerden çıkar beklemedim
Ödül istemedim yada gurur
Ama taş atılmasınıda beklemedim
Sanırım bu hırpaladı beni tüketti

Kendimi bazen vitrinde ürün gibi hissediyorum
Üzerimde etiket o anki faydaya göre değişiyor
İşe yarıyorsam varsa bir çıkar ben değerliyim
Yok ise atıl bodrumdaki kitap unutulmuş sarraf

İnsanlar artık duygusuz yaratıklar geliyor bana
Her işlerinde güdüyorlar mantık gülüşler fake
Davranışlar sıcak gönüller soğuk hisler atıl
Ve diyorum ki niye yaşıyoruz o zaman

Tüm bu çaba uğraş çırpınış batış çıkış niye
Yeni bir meta için mi hepsi yada iyi bir post
Paylaştığımız yazıların okuyormuyuz içini
Yoksa sadece cool gözükme sevdasımı

Eski şarkılar vardı frank sinetra my way
Bb king stand by me yada kerkük zindanı
İçleri dolu kapakları yalındı sesler vasıflı
Ya şimdi ritimler havalı manasız yazılışları

Robotlaşıyoruz sanki gün ve gün
İçerikler genelde aynı burunlar da öyle
Kadınlar çıkmış gibi aynı fabrikadan
Erkekler kolay satın alıyor bu modelleri

Herkes halinden memnun kim kimle hak getire
Eskiden yazardık mektup gül içinde
Ne heyacandı geldiyse cevap
Parfüm sıkılmışsa üzerine

Cüzdanlarımızda taşırdık bir vesikalık
Özledikçe çıkarır bakardık
Şimdi akıllı telefonlar akılsız elde
Binlerce fabrikasyon surat kaydırma peşinde

Bu modern tarza ayak uyduramadım
Hayat aktı insanoğlu değişti
Ben eski toprak kaldım pedallayamadım
Gelecekten yok beklentim geçmişi sıfırladım

Küçük şeylerde büyük mutluluk olan günler
Gazeteler kuponla kitap verirdi
Son kuponu tamamlanınca değme keyfime
Pazar kahvaltıda ilk okuduysam gazeteyi

Sokaklarda koşmak saklambaç oynamak
Mahallenin güzel kızına aşık olmak
Babanın arabasını çalmak müzik dinlemek
Balkon önünde duyar diye serenat etmek

Şuan dünyanın her ucunda zaman 2023
Ama bence bu yanlış amazonda bir kabile
New yorkta bir işadamı zaman şimdi aynı mı
Modern medeniyet değil iyi bir şey dostlarım

Kızmayın ama gerçekçi olalım ben belki
Sizden on yıl öncede yaşıyorum
Sizler daha buralara göre iyi durumdasınız
Ama takiptesiniz varacağınız yer hüsran

Metaya alım kolaylaşacak belki
Robotlaştıracak ama sizi deste gibi
Tek tip yada bir kaç değil ama binlerce
Bu sözler burada kalacak okunmayacak

Şiirde denmez zaten buna tadında makale
Hızlı tüketim toplumunda bitmez uzunlukta
Kendim çalıp kendim oynuyorum
Karınca misali ateşe su taşıyorum

Kapanışa has gülüş
Sizlere ayak uydursun dinazor
Yeni nesil en içten şekilde
Selamlıyoruşaösndjsnsnadkks…