Kederdin hayatımda derin yara hederdin
Sildim ben seni kalpten boşuna dönüyorsun
İkinci yarı olmaz aşkta kendimi yeniledim
Yazıklar olsun sana böyle mi tanıyorsun
Çıkardım resimlikten resimlerini yırttım
Sessiz ve ıssız...kimsesiz
Küçük bir çocuk geziyor sokaklarda sırılsıklam
Kimsesi yok yanında su içinde saçları
Rutin bu gezmeler her sabah aynı yerden
Sanki yabancı gibi dünyaya bir yerinden
Ne arıyor hergün hergün bıkmadan
Kimseye bakmadan telaşsız
Yabani gözleri hep güvensiz
Hem mutlu hem de çok mutsuz
Konuşmaz kimseyle nedensiz
Ağlıyor İstanbul niye;
Bu çocuğu sokakta her görüşümde
Arkadaşsız kardeşsiz...anasız
Hiç konuşmayan bu küçük kızın
Ipıslak saçları güzel yüzünde
Oysa o hiç şikayet etmemekte
Yaşıyor İstanbulda kendi halinde
Ailesiz ablasız...babasız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!