Ayıklanıp atılmaz içimizde bir ruh var,
Üstüne de basılmaz din daima bize kâr…
Rab’bin emirleriyle huzura kavuşturur,
İçini ve dışını, temizleyip durultur…
Din kesin gereklilik, ümidi eksiltmiyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta