Din-Don Meselesi Bu, Gardeşim

DİN-DON MESELESİ BU,
GARDEŞİM! ..

Ula Hasanalı,
son günneede,
siyasedcilee emmide akın eddilee haa
bizim köve.
Bii birisi gelibba,
bii birisi...
Kimisi;
“ Bu Düzen Eyi.” deeb gidee,
Kimisi de;
“ Bu Düzeni Yıkıcez, Yeniden Gurcez? ” deeb gidee.
Biz de şaşdık ula, hangisine irey veeceğmize...
Emmee;
hana Gır’atlı bii adam geldiidi yaa,
işde o çok güzee gonuşdu.
Adamın sööledikleri,
Hincik söölenmiş gibi hep aklımda.
Nelee demedi nelee;
“ Bu Düzen Meselesi Deeli, Din-Don Meselesi Bu, Gardeşim! ..” dedi.
Ben ööle anneyom ki,
öteki partilere irey veriisek;
dinimiz elden gidcek.
Zaten biiyoo İsmed Paşa
Gur’annarı topladmadı mııdı?
O zumannaa
nelee çekmişlee benim anam-bubam nelee...
Gur’annarı kesee gadmışlaa da,
selvi ağeçleenin tepileene asmışlaa.
Hadda,
Ezen’i bilen Türgcee çeviiddiriveemiş.
Aaah!
Hu İsmed Paşa’nın elinden
ne günnee yaşamışlaa, ne günnee...
Hindi işi eyice azıddı gaari,
sööledikleene bakaasen;
Onun Maladyı’dee heykeli Mosgove’ye bakıyoomuş.
Hadda,
Bii Urus garısının elini bilen öpmüş...
İresimnerini bilen gösdeedilee bize.
Soona,
Urus içine bii heyed göndeemiş...
Öörencileen harikedleri,
hep Onun başının altından çıkıyoomuş.
Sarı Samanın Altına Suyu Salıb da,
ortalıkdan çekiliveriyoomuş.
Bütün bunnaadan sonaa,
ben eyice nem gapmee başladım bu İsmed Paşı’dan...
Hele ikdidara bii geliise;
vay halimize,
çekiceğmiz vaa elinden.
Emmee,
geni de eyi adamdıı, hana.
Hele bii de siyasedcilikden vazgeçse;
ne gadaa eyi olcek...
Artık bii kenara çekilmeli gaari.
Ne zıman başımız sıkışdı,
o zuman gidib akıl danışmalılaa ondan.
Bene galıısa,
İsmed Paşa bööle edmeli gaari.
Haa, sen ne deesin Hasanalı? ! ..

* * *
Vallaa Üsein Ağa,
sanki makineli tüfeksin bee mübarek;
ne alıp-verimeedin varısa İsmed Paşe’nnen...
Temcid pilavı gibi,
hep aynı şeeleri tekrarleeb duruyoon.
Sene Gır’adcılaa Arpalıg Mı Veedilee Nee?
Sen Çook Esgileede Gamışsın,
Accık Da Böğüne Bak Bakalım...
Ben Bu İşleeden Bek Annımam,
Orasını-Burasını Da Bek Bilmem
Emmek;
Hu Ecevid’de,
Accık İş Vaa Gibi Gelibba Bene.
Adamın Dedii Gibi;
“ Bu Düzende Hakgadden İş Yok.”
Göömeyoomun Üsein Ağa,
Borç Gırdlaamızdan Aşdı Bee.
Tütün Satımında Almeg Gavlinnen
Sen De Borç Veemiseedin,
Tütünneeri Gırdırımeecedik,
Tarlıda Yanceedi.
Tütünneri Dikeeken,
Bangıdan Da Beşyüz Lire Borç Aldııdık...
Haa,
Hindi Aklıma Geldi;
Ecevid İkdidara Geliise,
Kövlüleen Beşyüz Lire Gadaa Olan
Bangı Borçlaanı Bilen Afedceemiş.
Soneciğme;
Fiyatları Ucuzladceemiş,
Bizim Tütünneri Ucuz Ucuz Alan
Tüccarları Da Ortudan Kaldırıb
Kopretif Gurceemiş...
İsmed Paşa,
Ona Tam Yetgii Veemiş.
Hadda,
Başbakan Bilen O Olceemiş.
Üsein Ağa,
Sene Akıl Veecek Değilin Emmek,
Eğee Bene Soraasen;
Gee Bu Sefee İreyimizi Ecevid’e Verelim.
Sen De Benim Gadaa Biliyoon Ki;
Sizinkilee De Urusye’ye Giddilee.
Hu İşi Bak Sen;
Milled Aya Gidipba,
Biz Urusya’ya Gidmekle Uğreşibbaz.
Hem Demirel’in Mason Olduu Da
Garantilendi Biliyoosun,
Kövleede Dağıddıkları Kahatlaada;
Sen De Göödün Ki,
“Demirel Masonduu! ” Yazıyoodu...
En Eyisi Ağa,
İreyleri Bu Sefee Ecevid’e Veemek.
Ecevid’e İreylerimizi Verib
İkdidara Getiriisek;
Memişleen Havınee Gaçırııken
Gaynını Vuran Senin Oolan Da
Hapisden Gurtulcek.
Ecevid Hökümet Oluusa;
Genel Af İlan Edceemiş...
Haa, Ne Deesin Ağa,
İreylerimizi Bu Seferlik
Ecevid’e Verelim Mi?

* * *
Vallaa Hasanalı,
Sen Benim Kafamı Eyice Garışdırdın,
Bii Seferlik Veesem Mi Acaba? ..
Ne Olmuşsa Olmuş...
Verelim Ulaa Hasanalı...
... Ecevid’e Verelim İreyimi De...
Hayırlı, Uğurlu Oosun, Anasını Sateen? ! ..
... Neee! ..
Yoğulaa...
Hayıı, Hayıı;
Ben Dinimden Dönerin De,
Gır’addan Gini Dönmem...
Ecevid’e İrey Veedirib Dee,
Dinsiz Mi Edceen Bene? ! ..

Süleyman SAYLAN
Denizli, 10 Ekim 1969