Cami Avlusunda Şiiri - Uğur Musab Şahin

Cami avlusunda yılan görmüş bizim hoca,
İçerde ki yılanları görmez mi, koca koca.
Dine dindara düşman sanma, içimiz kir pas
Nerde bir asır öncesi, cemaatte ki ihlâs?
2024

Kulluk yükünde kaldıraç dindir,
Dini yücelten akıl, besleyen ilimdir.
Bulduğunu alma, aldıysan da ver
Kanatsız uçar sal, tavanın olur yer.
2024

Yüzde doksanı göreceğine,
Özünde ki noksanını gör.
“Yüzde yüzdür” diyeceğine,
Yüzüne bir astar ör.
2024

Değerli olanı değersiz yapamazsın,
İnci çamura düşse, ona basamazsın.
Mayası ekşi mayaysa, ekmek tatlıdır.
Kestane balı acı olsa da, o pahalıdır.
2024

İçimizde bayatladı,
O körpecik duygular.
Yıllar geçti ölmediler,
Canlı canlı gömüldüler.
2024

İte “kurt” dersen it yücelir.
Kurda “it” deme, kurt gücenir.
Ak kıllı olanlar, daha akıllıdır
Akıllılara iyi bak, daha kıllıdır.
2024

Kıyamete kadar, son yüce din,
Ben dini ilim, ilmi de din bildim.
İlk emri “oku” olan bu tek din,
Teyit etmek için, yemin ederim.
2024

Umutsuz insanlar, mutlu olamaz.
Duygusuzda da, vicdan bulunmaz.
Korkaklar şüphecidir, soru sormaz
Cahil cesur olur, başları dumanlı.
2024

Ya tozu dumana katarsın,
Ya da tozu dumanı yutarsın.
İkisinden birini seçmelisin.
Bu yarışta, atı da geçmelisin.
2024

Kahır, ağır bir sabrı gerektirir,
Ya dilsiz kesilirsin, ya da sağır.
“İnsanı tez olgunlaştırır” denir,
Ömründen ömür alır, ağır ağır.
2024