Dimetoka’nın Işığı Şiiri - Sadık Kocabaş

Dimetoka’nın Işığı

Ruşenler köyünde sönmez bir ocak,
Mümin canlara o açmış kucak.
Meriç boylarında her yer nur ancak,
Dimetoka yolu, ulu bir durak.

Horasan’dan gelen erlerin piri,
Gönül mülkünde o ölmez, hep diri.
Dergâhın kapısı Hakk’ın huzuru,
Sultan Ali’m orda, canın gururu

Mürşit nefesiyle yıkandı özler,
O’nun kelamıyla güldü bu yüzler.
Urumeli yurdu bu yolu izler,
Secdeye baş koyar, toprağı dizler.

Sadık’ım bu yolda aşk ile yanar,
Mübarek eşiği her daim anar.
Kalemsiz Şair’im ismini anar,
Pirim Kızıl Deli, her derde pınar.