Dilzar Şiiri - Hüznü Sevgi

Anlat Dilzar...
Oralardaki aşkı anlat...
Yüreğini delen yaşamını anlat...
Hani yüreğine bastırıp
susturduğun o aşkı...
Hani saçını süpürge edip
değer görmediğin o yaşamı...
Seher vakti uykunun en güzel yerinde
arzularını yerle bir ettiğin o sabahları...
kekre kekre kurduğun o dertli sofraları....
tekmelediğin o biçare duygularını...
Analığınla içlenip
gömüldüğün anları anlat...

Esir olduğun hayatın bezginliğini,
dudaklarındaki tebessümü
gözlerindeki o hüzzamı anlat...

Dilzar; haykıran yürek...
Yavrunu göğsüne bastırıp süzülen gözyaşlarını,
yine o gözyaşlarıyla beslediğin umudu,
her gece ninnilerine kattığın zılgıtları anlat...

Dört duvar arasındaki çığlığını,
hayatın çıkmazlığını...
Her gece ettiğin duayı...
Yüreğinin sınandığını...
Anlat avaz avaz...
Bağır haykır...
Büyüsün ağzından çıkan kelimeler,
küçülsün gamlı dertler...

Anlat Dilzar...
Gül kokan ellerini...
Küle dönmüş bedenini...
Her gece yastığında bıraktığın inci tanelerini...
Duygularını sömüren taş kalpli efendileri...
Anlat bağır haykır...

Dilzar...
Eğme kaldır başını...
Basma göynüne o kara taşı...

Anlat haykır yüreğini Dilzar...
Yalvar yakar göğe içinde har olmuş ne varsa...
Duysun koca dünya hiç korkma...
Kaybedecek birşey kalmadı canından başka...

Hüzn-ü Sevgi