Dilsizim Şiiri - Rasim Yılmaz

Issız bir akşam vakti yürürken
kuytu bir köşede buldum düşlerimi
diz çöküp oturdum usulca
sensizliğin en yoğun anında
hiç konuşmadık
geceyi dinledik
sonra
derin bir kuyuya daldı gözlerim
o kuyuda belirdi aşkla yanan sözlerim
bunun adı rastlamaksa evet
ben rastladım sana
içime yaptığım her yolculukta
senden bana miras kalan
yokluğun çıktı karşıma
yokluğun ki
sesimde huzur varken
sözümde hüzün bırakan
yangındı bitip tükenen
bazende yakardım kendimi
yanardım ellerimden
silinirdi yüzün
sökülürdü gözlerimden
hayat
şimdi duy sesimi
acılarım kadar
bende dil si zim...

04.06.2015