Bıraktım, küstüm yüreğime bu gece,
Onunla hiç konuşmadım.
Yetmedi hükmettiği bedenime sanki,
Güldü yüzüme, ben hiç oralı olmadım.
Sus dedi içimdeki çocuk, onunla hiç konuşma
Kilitle dilini, ona hiç sesin duyurma
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Irem hanım yüreğinize ve kaleminize sağlık mükemmel kelimeler ile anlatmışsınız...
Değerli yorumlarınız için Teşekkür ederim Hakan Bey
Çok güzeldi yazan yüreğe selam olsun
Kaleminiz daim ola
Saygılar.
Bazen kelimelerin tutulduğu bir an olur. Ve dil susar, yürek konuşur hani...
Şiirinizde her ne kadar yüreğin mecazen 'dilsiz' oluğu içerik olarak kulanılmış olsa da...Konu itibariyle zaten şiir kendini yeterince ifade etmiş ve şiir, başlığına gerek kalamdan bile aynı anlamların izlenimini bırakmış.. diye düşünüyorum...
Evet...GÜZEL bir çalışma/ydı.
Yüreğinize sağlık
Saygı ve
e
l
a
m
l
a
r
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta