rabbim şimdi göğüs kafesimde
buzul çağını tekerrür ettirir gibi, sarmaşık
yorganlarımın altında gemi leşleri var diyorum
tahayyüllerinden
arta kalan bir kadının.
senegalli kadınlar doğruyormuş 90'larda yerküreyi
annem de fosfor doğruyormuş o sırada
annem fosfor doğurdu diye
dünyadaki tüm zenci kadınlar kesmiş yerküreden sütlerini
annem hep anlatırdı
çivi, ayna, çamur ve ispanyol sinekleri
gerdeğe girerken gökyüzü ile
evlatlık olarak alınmışım yerküre yerine
ve seyrelsin
damarlarımda kan, çeksin ihtilallerin mekanik kokusunu
senegalli annelerin ölüleriyle buluşsun
Kayıt Tarihi : 24.1.2020 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Marco Kilisedeki Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/24/dilsiz-vida.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)