meyan kökü misali kurumayı bekler ümitlerim..
ki hayat verecek mucizelerim..
ben kayıp kıta litarütürleri idim okundum..
keşfi alem edildi tüm bildiklerim..
yoruldum..
semazenlerin eteğinde dalga dalga yayıldı sükunetlerim..
oysa yıllardır bir elektro gitarın cayıltılarında uyudum
arşivlerinden sildim hayat belgeleriminin nihayetlerini
ben senin hecelerinde yeniden doğdum
emekliyor sevda sözlerim..bir el ver.
koşakalsın dizelerim..
dizgilerime kara gözlerini koydum..
Kayıt Tarihi : 22.8.2007 18:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Siirleriniz ve sohbetinizle sizin gibi degerli bir kalemi grubumuzda agirlamakdan onur duyacagiz
Sizi SUDAKI KITALAR adli grubumuza davet ediyorum
icabet etmeniz dilegiyle
Osman YILMAZ
TÜM YORUMLAR (2)