sessizliğin keşfine çıkmıştım;
bir ırmak akıyordu...
konuştum kuşkuyu ve suça bulandım söz'le
çünkü kav tutkuyla geçmiştim kendimden
(tutku öz'dür, toz'dur bazı hallerde...)
öteki fer'e ulaştığımı sanmıştım, közde
gömülüydü 'nebi' yanım; 'söz yanılgıdır'
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
bir yönüyle böyle de görülebilir :
‘’seçimi ölüme bırakılan özgürlük’’.
yani,
’’tekte ifna olma ile bulunan!’’
ha işte!
bu hâl ilmi hâl !!!..
ilme’l-yakîn
ayne’l-yakîn
hakka’l-yakîn
mutmainlik bu basamaklarda..
sadece ilme’l –yakîn ile yetinilirse bilmek mümkün değil. çünkü sadece kevnî hakikatlerle yetinilmemeli…
…
Bu keşif sırasında ve ırmağın yumuşak sesinde şiiri bulmuş oduğunuzu düşünüyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta