Dilsiz Ol... Şiiri - Mehmet Şahan

Öfkene yenilip şeytana uyma,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…
Söylenen hep küfür olsa da duyma,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

Unutma ki öfke nefsin eseri,
Öfkeyle kendini yontar keseri…
Kula kul olmadan, eğmeden seri
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

Öfkeye kapılan aklı kaybeder,
Cahilce yapılan haklı aybeder…
Özünde sapılan farklı meyleder,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

İnsana yar ol, incinsen de incitme,
Şeytana uyup da sakın kin gütme…
Nefsin istese de peşinden gitme,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

Cehalet dem vursa yapsa tımarı,
Kalbinde kaynasın sevgi pınarı…
Yürekte dallansın sevda çınarı,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

Sevene han olsun deme sen fakat
Gül açsın gönlünde kalsan da sakat!
Kalbini nefrete tamamen kapat,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…

Kalbe ağır gelmez kalbin ezası,
Şahan’a zül olmaz Rabbin cezası!
Amaç kazanmaksa Hakk’ın rızası,
Dövene elsiz ol, sövene dilsiz…