Çekiyor at arabasını adsız
Çekiyor peşinde birkaç yaşamı
Bitiyor geçmiş ve gelecek
Bitiyor varoluş malzemesi ses
Bakıyor uzaklara umursamaz
Bakıyor ve yankılanıyor sessizliği
Çeviriveriyor gözlerini
Marjinalliğini lanetliyor
Sınıflayamıyor kendini
Mekan tutsağı sayıyor kendisini
Yanlızca ben...
Kayıt Tarihi : 26.1.2006 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!