Dilsiz Kaval Şiiri - Orçun Oruç Aykaç

Üfledi ilk feryadını dilsiz kaval
Titreyen, kanayan yaralı parmaklar,
Ak sakal ve yağmur bıyıklarının arasından.

'Şehit düşmüş kahramanların destanı,
Ey aşk!
Yitirilmiş, kayıp bir feryat
Bu içimden sana akan iki damla ağıt
- ki çarmıha gerilmiş sevda şarkılarıdır şimdi.

Aç kalbini tanrım
Bir damla da senin içine akmalı gözlerimden aşağı.
Hani nerede bir gün denilen dün,
Geçmişte kalan gelecek mi oldu zaman?
Kapatma, aç kalbini tanrım.
Dudaklarımın arasında alevlenen
Cümlelere boğdun beni
Rüzgar gibi esti ölüm,ben yelken açtım sana.
Ayrılık okyanusta vurdu içime dalga dalga
Ne deryalardan geçtim savrula savrula!
Bu gemi kaç kere alabora oldu biliyor musun tanrım…
Kadere karşı yazgımı kılıç kuşandım,
Sense en soluksuz yerimde kestin nefesimi….'

Ve çekti titreyen nefesini
Ak sakal ve yağmur bıyıklarının arasından dilsiz kaval.