Dilsiz kalem Şiiri - Recep Altunkaynak

DİLSİZ KALEM DİLE GELDİ
Zulmettin yıllarca ömürden çaldın
Yıllarca ayazda kapıda kaldın
Olmayan hayalin içine daldın
Dilsiz kalem dile geldi duymadın

Attığın her adım geriye döndü
Lambada titreyen alevin söndü
İçinde büyüyen bir çocuk öldü
Dilsiz kalem dile geldi duymadın

Beklerken şafağı karanlık çöktü
Koca çınar bile yaprağın döktü
Hasret bu gecede boynumu büktü
Dilsiz kalem dile geldi duymadın

Arsız gibi gittin nefsin peşine
Yine kandın süslü dünya düşüne
Hasret kaldım mutlu bir gülüşüne
Dilsiz kalem dile geldi duymadın

Ne gönülsün tanımadım ben seni
Kurda kuşa yem eyledin hep beni
Son vermedin arsızlığına hani
Dilsiz kalem dile geldi duymadın
Recep Altunkaynak