Dili yokki konuşsun duvarların,
İçinde yaşanan sırları saklı,
Anlatmaya suskun,
Anlaşılmaya meyyal,
Sanki Konuşmaya,
yeminli yasaklı.
Dili yokki konuşsun duvarların,
herbir tuğlasında,
koca bir hayat saklı.
Kimi canlı, neşeli,Kimi acıklı,
İçinde binbir duyguyla,
yaşanan hatıraların.
Dili yokki konuşsun duvarların,
Yüreğimizde hüzünlü tortusu durur,
ifadelerimizde donmuş hatıraların.
Zamanın hafızası gibidir mazi,
Dili yokki konuşsun duvarların,
Bazen sevinçli bazen ağlamaklı,
Burun direğini sızlatan bir acıdır,
Sokağında yaşadığımız,
çocukluk hatıralarının,
Dili yokki konuşsun duvarların.
Geldik ve gidiyoruz işte,
yolun sonu görünüyor,
Ahhh!...gençliğimiz ah,
bizden uzaklaşırken,
Ne çok acılı renge bürünüyor!...😢
Ahmet Ziya İNAM
Mersin-23 Şubat 2009
Ahmet Ziya İnam
Kayıt Tarihi : 24.1.2024 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluğumuzun sokakları yerle bir oldu,hiç bir şey yok artık onlara dair....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!