Dilsiz akşamlar.. Şiiri - İsmail Kurt 2

Konu:Hüzün,Sitem..

Sustukça susuyorum bazı akşamlar
Keskin bir usturayla,kesiliyor sözlerim
Yıkıntılar arasında buluyorum kendimi
Küçülmüş bir çocuk gibi..

Sonra karaya çalıyor duygularım
Diri diri mezara gömülmüş gibi
Karanlık zifiri karanlık mezar
Bir ışık bir çıkış arıyorum..

Bir söz çıksa ya!
Dökülse bir kelime
Ama ne hacet
Mühürlenmiş gibi dudaklarım
Sessizliğe boyun eğiyorum..

Matem havasına büründükçe
Daha bir umutsuzluk yüreğimde
Sesim,yokluğun saatlerinde
Zaman alaca karanlık
Ayaz vuruyor yüzüme..

Sonra duvarlar yıkılıyor
Ben yapmaya çalıştıkça
Onlar tekrar tekrar yıkılıyor
Bu dilsiz akşamlar
Bir türlü yakamı bırakmıyor..

Tarih:04.02.2010