DİLSİZ ACILAR
İçime tüneyen umut kuşlarını zamansız vuran avcıydı ölüm
Matem dağıtan akşamlarda öksüzlük denen kurşunla vuruldum
Ne öldüm ne de yaşıyorum
Sen şefkatten bir denizdin ben o denizde boğuldum
Büyük acılar dilsiz oluyor anne.
Yokluğun her yerde açan solgun bir çiçek
Yokluğun anne üstüme sinmiş
Kalbim bir serçe kuşu dudaklarım kilitlenmiş
Sensiz her yer alaca karanlık bir gurbet
Büyük acılar dilsiz oluyor anne.
Senden sonra hiçbir şey tam değil yarım kalıyor
Bir yangın çıkıyor içimde yakıp kül ediyor
Anne kelimesinin her harfi bir dağ kadar ağır
Anne kelimesi yüreğimi bıçak gibi kesiyor
Büyük acılar dilsiz oluyor anne.
Bütün acılar beni sana getiriyor anne
İlk sevincim de sendin ilk acım da
Sesim kesiliyor boğazım kuruyor
Bir yumruk gelip oturuyor içime
Büyük acılar dilsiz oluyor anne.
Bilgi ŞAKAR
Kayıt Tarihi : 5.7.2022 08:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)