Ben yorgunum gönül yorgun aşk yorgun
Bir bedeni külfet saydım neyleyim
Arzum yok hayattan, şimdi baş sürgün
Ölümüme mühlet saydım neyleyim
Sevda dedim birzaman pembe düşüme
Aklım ermedi birtürlü gönül işime
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla