Arkadan vurdular ağacımı
Salıncağımın ipi
Dalındaydı
Arkadan vurdular ağacımı
Gölgesinde büyüyenler
Yanındaydı
Devrildi gözlerim
Döküldü şerbet
Dünyaya saçıldı
Bir zehirli gaz
Dünya dünya olalı
Böyle savrulmamıştı
İnsan Aydınlığa zifir karanlığa mum Yaptıkları kendisine kar zarar Cımbızdır evrene dünyaya zulüm Asırlar boyudur kendini arar.
Bir uyuşmuş
Bir kudurmuş
Bir de kokuşmuş yaşamlar
Ürkütür gelecek zaman duyarlılığımı
Hani yaldızlı karanlıklarında
Sarhoşluk gecelerinin
Bir acı söz gözlerimi kör eder
Sağır olur bu gamla kulaklarım
Aydınlık yüzleri elle seyreder
Güzelleri gözümle kucaklarım
İnandım anladım adsız olsa da
Hangi akıl hangi düşü yaratmış
Yoksa musa o yıldızlı asa da
İnançlara insanı mı aratmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!