Dilruba Yok Artık Şiiri - Ahmet Kara 4

GÜL BAHÇELERİNE HÜZÜNLER DÜŞMÜŞ,
GAMZELİ DÜŞLER GÖRÜLMÜYOR ARTIK.
ESKİ RADYOLAR DA GÜNAHA GİRMİŞ,
YENİ TATLARI DA VERMİYOR ARTIK.

HERCAİ GÜLÜŞLER GÖRDÜM YÜZÜNDE,
BİR DELİ POYRAZ ESER HER SÖZÜNDE,
YEDİEMİN DÜŞMÜŞ SÜRGÜN YEDİKÇE,
GİZİNDE KALMIŞ KARANLIK, YOK ARTIK.

MEVSİM BAHARDI BEN TOMURCUK DAHA,
SONBAHAR BULUTLARINI ÖZLERDİM.
HAYRANDIM ŞAİR CEKETLİ ÇOCUĞA
KARANFİLDEN MASALLARIM, YOK ARTIK.

YİNE MURABBA DOĞURDU ELLERİM,
GÖZLERİM SARMAŞIKTA ASILI EL,
TUTUYORUM ÇERÇEVESİNDEN RESİM,
TUVALDE SESSİZ VEDALAR, YOK ARTIK.

BULUTLAR EN ÇOK, DAĞLARA AĞLARMIŞ,
HESAPSIZ SEVMEK, SIR GİBİ ÖLMEKMİŞ,
YILDIZLARIM DÜŞ İSTERKEN GECEMDEN,
VERECEK RÜYALARIMDA, YOK ARTIK.

KAÇ DEFA YENİLDİM KÜS BAKIŞLARA,
DÖNEMEDİM ÜŞÜYEN BİR GERÇEĞE.
BİCAN DÜŞTÜ UMUTLARDA ÇARESİZ.
DÖNECEĞİM BİR GERÇEKTE, YOK ARTIK.

ZAMANIN RUHUNA SİTEM DÖKÜLMÜŞ,
AYNALARDA IŞIK VERMİYOR YÜZÜN,
ARADA SANKİ DUVARLAR ÖRÜLMÜŞ,
YÜZÜME VURAN ŞAVKIN DA, YOK ARTIK.

BÜYÜR YÜREĞİM TALAN EDİLDİKÇE,
İÇİMDE HASRET SANCI DİNMEDİKÇE,
YETMEZ EYLÜLÜ SOLUMAK SENİNLE,
GÜL AÇAN BAHARLARIM DA,YOK ARTIK.

DOKUNMA KALSIN GÖNÜL SIZIM SENLE,
UÇMASIN KALSIN OMUZDA GÜVERCİN,
ACISINI KALAN BİLİR GİTMESİN,
RÜZGARLAR KIRDI DALIMI, YOK ARTIK.

BEN HEP SENİ DÜŞÜNÜRDÜM DİLRUBA,
BİR HAZİRAN TÜRKÜSÜ EŞLİĞİNDE.
SENİ SEVDİM ŞİİR GİBİ ASUDE,
GÜLE GÜLE GİT, “DİLRUBA” YOK ARTIK.