Dilruba Şiiri - Erdem Gümüş 2

DİLRUBA

Muhabbet dediğin, bir gönül işi,
Sevgi deryasının, HAZ var içinde.
Dost ile sohbeti, bilmezse kişi,
Gönül mevsiminin, GÜZ var içinde.

Sohbet meclisinde bozma safını
Tartmadan söyleme, hiçbir lafını,
Sürç-lisan bile, etme gafını,
Dilde kemik yok da, ÜZ var içinde

Tebessümle söyle, asma yüzünü,
Sakın kör eyleme gönül gözünü,
Gönül doğurmaz mı, dilin sözünü?
Dil ateşten gömlek, KÖZ var içinde.

Laf ağızdan çıkar dudak arası
Dil ile çalınır, yüzün karası,
Kolay kolay geçmez, dilin yarası,
Ol yaraya merhem, AZ var içinde.

Dostunun sırrını, aşikar etme,
Hesap sana döner, yanlışa gitme,
Özüre sığınıp, lafı da itme,
Saf sanma insanı, SEZ var içinde

Gönül pınarların, olmasın kuru,
Kana kana içir, tertemiz duru.
Gönül yansıması, yüzlerin nuru,
Dilruba dillerin, SÖZ var içinde.

Ağlatma kimseyi, damlalar acı,
Gözyaşı ahının, yok ki ilacı,
Çürütür mendilde, ortayı ucu,
Bal değil gözyaşı,TUZ var içinde

İncitme Figani, kulu incitme,
Gül verme gülüver, gülü incitme.
İnsan sinesinde, solu incitme,
Rabbini ananın, ÖZ var içinde

Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ)
İZMİR. Ocak 2018