Dilruba Şiiri - Zübeyir Talha Keleş

Çöz artık gönül prangalarımı
Aç artık gözümün perdelerini
Gözlerim susadı nuruna Dilruba!

Bu hicran mahzeninde çürüyeceğim
Ruhum artık küf kokuyor
Kalbim bedenimden sıkılıyor Dilruba!

Gözümün nuru, Dilruba'm;
Gözlerimde yaş kalmadı ağlamaktan
Bir damla suyu vermiyor, bana çok görüyor gönül bekçileri,
Sen gözümün yaşı ol, sen bana hayat ol Dilruba!

Dilruba;
Elinin bir sebepten kesildiğini düşün
Düşün ki kalbime saplananların bendeki
Benliğimdeki etkisini anlayabil!

Ah Dilruba ah
Bil bilsen halimi
İçim o kadar acıyor
İçim o kadar kanıyor ki
Sana karşı beslediğim duygularım kül tuttular...

Ah be Dilruba!
Zihnimdeki sessiz çığlıklar seni bağırıyor,
Kalbim Dil-ru-ba diye atıyor,
Nefesim,ah her nefesim senin kokunu istiyor,
Bana sensizlik,
Biraz ağır geliyor Dilruba!
Bana sensizlik,
Ölümden beter geliyor Dilruba!