Dillerden Düsmez oldu. Şiiri - Ali Alkıs 2

Bilir misin
bir inat ki dost
şafaklı dağların öfkesidir
buz kokulu rüzgarların estiği
gün görmez pusuların tetiği
gece soğuğunun saçlardaki kokusudur
yaban gülü yüreklerin
en güzeline
en yiğidine
sevdalanmamız
Yıldızlara bakınca gözlerimiz
hiç kamaşmazdı
yıldız akardı durmadan
her akşam dolu baba doruğundan yıldız avuçlardık
açtık ışığa,
durmadan ışık toplardık
munzur `ları bir solukta geçerdik
dağların en kuytu yeri soluğumuz gibi kokardı
ve bir nergis kokusuna
serin sabahlara
ateş alazına tutulacak kadar aşıktık
soğuk ve katı olmayı bilecek kadar insandık
Dört mevsim yorulurdu yüzümüze
selamının buğusuyla
fırtınalardan, kendimizden geçecek kadar
toyduk o kadar olgun..
Gözlerimizde ay ışığı gibi
muhtaç bir pırıltı vardı
gözlerimiz coşkun nehir yataklarıydı....

Bir hançer gibi saplanan,
Çığlıklar hafifletmezdi yaralarımızı
Çaresizliğin okyanusunda,
Gizemle boğuşurduk.
Onları ararcasına,
Ay ışığı örterdi
Karanlıklarımızın üzerine
Işığın etrafında Semaha durmuş
yedi renk Kelebekler
Zifiri karanlıklarında
kanat çırparak yandılar.
özgürlük ateşlerimizin etrafında...

Dillerden düşmez oldu
Mırıldanan özgürlük türkülerimiz
Tutkuyla sarılmıştık umuda
Tanık olmuştuk
Bütün kahramanlıklara
Tarih sayfalarından çıkmaz olmuştu
Kahramanların kanıyla yoğrulan anılar.......... Ali ALKIS