Sen kendi elinle verdiğin zehrin,
Şimdi dermanını dileyemezsin,
Ağrı'nın bitmeyen gecelerinde,
Neler çektiğimi ne bileceksin...
Bir dilim ekmeğe bir damla suya,
Hasret bırakan o eller utansın,
Günahsız kalbime günah yükleyen,
Zehir gibi acı diller utansın...
Bu benim yazımsa ben çekeceğim,
Gözümden asla yaş dökmeyeceğim,
Artık sana boyun eğmeyeceğim,
Asker ocağında solan güller utansın...
Sanma ki dertliyim üzülüyorum,
Doğru bildiğim yolda yürüyorum,
Vatanıma borcumu ödüyorum,
Aramıza giren yollar utansın...
murat nail güney
11 nisan 1977 ağrı
12.tümen/kobra özel timi.
Kayıt Tarihi : 9.11.2004 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
Doğru bildiğim yolda yürüyorum
Vatanıma borcumu ödüyorum
Aramıza giren yollar utansın...
vatan borcu ödemek en kutsal görev
TÜM YORUMLAR (2)