Diller Gerek Şiiri - Abbas Paksoy

Sevdiğimi, kuldan saklamam.
Gıybet edip, günah yüklemem.
Çirkinden, güzel söz beklemem.
Bana, cilveli diller gerek.

Gördüğüme, gel beri demem.
Derdime, şifa olsa yemem.
Sevmeyeni, asla sevemem.
Bana, aşk dolu, çöller gerek.

Tüm sırlarımı, saklayacak.
Şu dertlerimi, toplayacak.
Ak saçlarıma, okşayacak.
Bana, kınalı eller gerek.

İçinde, sevgi dolu volkan,
Bana doğru, tertemiz akan.
Cennet gülleri gibi, kokan,
Bana, domurcuk, güller gerek.

Anlamadım, gitti kulları.
Perişan ediyor, hâlları.
Neyleyim, karanlık yolları.
Bana, aydınlık yollar gerek.

Yakamadım, gözümde farı.
Bana göstermedi, baharı.
Dağıtsın, kara bulutları.
Bana, poyrazlı yeller gerek.

Kimse olmaz ki, er kişi.
Huri, melek, olmazsa eşi,
Paksoy’umun, sönmez ateşi.
Bana, denizler, Niller, gerek.