Dillen çocuk Şiiri - İlhami Arslantaş

Ağla çocuk…
Dilleneceksin ağlayarak…
Sürün…
Yürümeyi öğreneceksin sürünerek,
O süründüğün yerleri,
Çok gideceksin yürüyerek.
Yürünecek yolun çok…!
Çok şeyler öğreneceksin.
Dillenecek,
Bir arpaboyu
Yol gitmemişim diyecek dilin.
Bir gün,
Madalyasız gazi olacaksın.
Dillen ve öğren çocuk.
Çünkü,
Öğrenirsen,
Dilin söyleyebilecek.
Çünkü,
Bütün dertlerin,
Dilinin ucunda bitecek.
Öğren çocuk,
Sevgiyi öğren,
Kavgayı öğren,
Ve de,
Kavgaların en büyüğü barışı.
Nice davalar var,
Seni bekleyen.
Nice kahkahalar var,
Haline gülünmüş.
Nice zanlılar var,
“Zavallı işkencede”
Suçları,
Faili meçhul.
Şimdiden,
Kızma amcana.
Daha
Neler göreceksin neler.
Sıyrıklar,
Kalpazanlar,
Ve hatta
O kıspet altında,
Madrabazlar,
Yobazlar,
Silah tacirleri,
Eroinciler göreceksin.
Şimdi dillen,
Ve öğren çocuk.
Çünkü öğrenirsen,
Dilin söyleyebilecek.
Çünkü bütün dertlerin,
Dilinin ucunda bitecek.