Dillemesen Beni, Düşürmesen Diller Şiir& ...

BENDEN BİR VECİZE: “KONUŞMAYI BİLMİYORSAN, BARİ SUS.
SUSMAK DA BİR ERDEMLİLİKTİR VE ASLA BİLGİ GEREKTİRMEZ” FANİYİM_58

DİLLEMESEN BENİ, DÜŞÜRMESEN DİLLERE…..

Gelir misin desem, yürek olur musun desem aşkıma
Ruhunu alıp girer misin sevdalı bakışlarıma
Sarmaşık olup dolanır mısın ağarmış saçlarıma
Dillemesen beni, düşürmesen ihaneti aşkıma

Yüzümü yüzüne kapatsam, sarsam gözümü gözüne
Benden başka hiç kimseyi almasan gönül bahçene
Yabana atma, güven bu deli divanenin sözüne
Dillemesen beni, düşürmesen başkasının özüne

Bulutların gökyüzüne sarılıp dolaştığı gibi
Sende gönlüme sarmaş dolaş ol canın çektiği gibi
Kandır beni, sevemiyorsan da, yap seviyormuş gibi
Dillemesen beni, düşürmesen sevgimden gözlerini

Yağmur ol, dolu ol, kar ol, gir toprağıma ince ince
Yüreğinden seslensen, “Canım” desen, sana seslenince
Dayanamam kahpeliğine felek, yeter bu işkence
Dillemesen beni, düşürmesen karanlığa her gece

Her gece yıldızları kırpıp, sana kaydırırım tek tek
Toprak olacak bedenler, sevgisiz nasıl yeşerecek
Sevgiyi tadmayan yüreği, hangi kul, neden sevecek
Dillemesen beni, düşürmesen sevdam bilmeyecek

SefilOzan der; dilleyip, düşürmeyin aşkı dillere
Yüreğinin gözlerini bağlar “Aşkım” diyen dillere
Selam olsun, selam olsun, gerçekten seven gönüllere
Dillemesen beni, düşürmesen dilleri kahpelere

Bülent ARI/SİVAS
10.04.2009