Başım yere değince, belkide başım yükselip göğe erince...
Varlığım bedenim ve yeryüzünü yüz üstü bırakacak. Bu gidişimde gözlerime yaşlar dolmayacak.
Hatıralar bırakacak bulunduğum anlar, belki de ardımdan bir tek hatıralar ağlar...
Sonrasını merak ederim, ruhumu kelepçeleyecek kederlerim. Yara açılır geride bıraktıklarımın göğüs kafeslerinde, bilemem arar mısın güzel heveslerinde.
Yeşerir senin gamzende bin çeşit gül veyahutta bakışlarında yüzlerce sümbül. Hangisini aşamazsın bu dünyada, uyanmak ister misin bilemem bu rüyada.
Ben bilemem, bilmiyorum. Ben giderken dâhi yokluğuma bir sen diliyorum...
Bekir KalaycıKayıt Tarihi : 7.5.2020 17:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bekir Kalaycı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/07/diliyorum-20.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!