24.12.2003 Ankara/Altındağ
Son anlar çiçeklerin açtığı sabah,
Kıyıya doğru yürüyorum,
Dumanla örtülü gemiler işlemiyor artık,
Geçmişte ne kadar güzeldi bu diyarlar.
- Lumsalın kenarında bir izli taş -
Peynirli poğaça ve serin gazoz eşliğinde.
Yanımdaki dost da özlemle bakıyor,
"Neden dolanıp duruyoruz ki?" diye soruyor,
Önümüzdeki manzara zaten yıkılmış.
Yok işte kilyosun dilipaklığı, emel'de artık yok,
İçimizdeki sızı hiç dinmiyor,
İşsiz, güçsüz bir sabah erkenden başlıyor.
Kayıt Tarihi : 20.4.2024 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!