Dilinin kilidi aç Buhara güzel bir şeyle ...

Dilinin kilidini aç Buhara

Süpürürse kaldırımları gölgem
ruhumdan bir uçak geçer transit
acemi bir ağacın ilk kazasında
yerle bir olur benliğim senliğim Buhara senliğim
pupa yelken

yürürüm yağmur yüklü bahar dallarının altında
vakitsiz biçerler çiftçiler ilk mahsulümü
kim anlatacak şimdi bana bu zulümü
kıstır Buhara iki sözü iki düşünce arasında
hayat denen rabıta yerle bir ederken benliğimi
haydi Buhara haydin çöller ve bilumum eller
çıkarın pazara repliğimi

ki rabıta yoksa bozar birileri inceden
şimdi ağla biraz gözyaşlarından bana doğru bir yol göster

saklı tut gülmelerini
gitmeleri saklı tut

unut unut ki acı vermesin bayatlasın acılar
düşsün gözden tüm acılar
en sevdiğin aşk acını saklı tut
çöz bütün atlarını harasından
suvar bir dere kenarında
ve diğer bütün acıları sal özgürlüklerine
kürk mantolar giydir yalnızlıklarına
herkes bir gün bırakıp
bırakıp giderse sen gitme
gitme sen burda kal Buhara

daha olgunlaşmadı başaklar
girme hasada bir sen bir ben
bir sen bir ben kaldık bu oyuncusuz sahada

yangınlarla külliyen küül
yangınlarla külliyen küül

daha da sözüm yok sana Buhara

kime kimi anlatacaksın asl olan iyi niyettir
yüzümün bir yanı sevildiğim öte yanı
hırçın bir gemi bata çıka dalgalarda
süt bir liman arıyor bendine

üstü kalsın dediysek hayata
baltalanmış büstü eli koluyla
çeyreği kalmadı umudun
insaf ya Buhara insaf

yaraları saracak bir el bir pansuman bir sargı bezi
olsun gülüşün olsun
esirgeme benden

ki ruhumdan bir uçak transit geçiyor

Yüksel Nimet Apel