Duyduğun her sözü alma lisana!
Ne zarar gelirse dilden gelir insana.
Sanma kemiği yok, dilin küçüktür.
Dilin cürümü küçük, yaptığı iş büyüktür,
Mahcup olur, düşünmeden konuşan,
Dozunu bilmez isen perişan eder lisan.
Bilmediğin bir söz söyler düşersin hataya,
Sözünü bilmeden konuşan uğrar zarara.
Sözünü bilmezsin, fitneye sebep olursun,
İnsanlar düşer, birbirine bela bulursun.
Dinden çıkar, bir sözüyle Müslüman,
Kâfir olur gider, kalbinden iman.
Sen sahip ol diline, boş söz söyleme!
Zan’a meyletme, gıybet eyleme!
Birinin ayıbını görsen de deme ellere,
Sonra müzevirci olur, düşersin dillere.
Yoktur noksansız, kusursuz insan,
Sen ol kusuru örten eksiği tamamlayan,
Güzelliğine aldanıp kanma dünyaya,
Hak yolundan ayrılma uyma şeytana.
Unutma ki bu dünya imtihan dünyasıdır,
Sen ameline bak, asl-olan ahret hayatıdır.
Ekim 1980/Konya
İbrahim Halil SipahiKayıt Tarihi : 17.5.2013 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!