Dilindeki Dikeni Dökmeli Artık Şiiri - Y ...

Ne gelirse cana gelir. Senden değil bilirim Bazen ettiklerimi çektiğimin farkında olsam da Yine bir medet kuldan dilenirim Unutulmuşluktan değil yanılgıya düşüş tendir İnsan oluşun bu kadar ağır olabileceği düşünülmez Yâda bu denli bir ihtişam gerektiği Sözler dile düşmeden kalpte savaşır Açılacak olan kapıdan çıkarken sağdan mı yoksa soldan mı diye Sağdan giden duygu öfkenin hırsın kurbanı Ama sol yandan çıkan kalbin üstüne düşmekten korkar onu acıtmak incitmekten içi yanarcasına temkinlidir Bazen kızıyorum insanların olaylar karşısında patlayışlarına çok biliyorlarmış gibi yargı sahibi olmaları Nasıl bir toplumun içinde bir kalbin atışını çizerken şekillendirmek ne kadar zordur Bir yandan öğüt verirken evladına bir yandan ana avrat derya deniz gidiyor Bu nasıl bir örnektir Örnek mi? demeli, yoksa ödlekliğin dile düşüşümü bazen yaşamın bu getirisi yüzünden insanlardan kaçmak seslerini duymamak istiyorum.... Başarılı olamıyorum... Bir yandan düşünüyorum... Biz niye bu haldeyiz Neden bir acıyı küfürle boğan bir toplumuz Neden sadece kalpler ve diller merhamet, merhamet şefaat yarabbi demek yerine Kendi neslini küfrün erbabı yapıyor Dur demeli insan sağ yanına Dur demeli dilindeki dikeni dökmeli artık Ya da dikenler arasında gülü büyüte bilmeli Ne o küfür dilini güldürür nede dinini gül oldurur Ya diline sahip çık dinine yanaş Küfrüne dolan kendi başını yak Zennehar yılmaz 25.05.2012 22:47:04