Ne kadar yakınsın ölüme
Dilinde ölüm tadı var.
Dudaklarındaki ıslaklık sözlerine bulaşınca
su gibi akıyor
Çekici, karanlık
Ölüme yatkın.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Sevmek , korkulu bir iştir, ürpertir insanı demişti ustam
hissettiren içsellik ve derinlik...
çok güçlü bir anlatımla...
saygılarımla kutluyorum...
tüm puanlar kaleminize...
eS-Ra-Re-N-giZ...
Dilinde Ölüm Tadı Var
Ne kadar yatkın...
Ne kadar ölüme yakınsın,
Korkuyorum.
Gel diyorsun.
Ilık ve yumuşacık saracak gibi.
İçine girdiğimde
Suyu düşlüyorum o zaman
Soğuk; ürpertiyor tenimi
Hırçınca itiyor nefret.
Kendine çekerken gizemin
Gel diyorsun; gel! ...
Sesini duyuyorum.
Dilleniyor sular,
Suyu soğuk...
Derin bir kuyuya iniyorum;
Ölüme yatkın.
Çekici, karanlık
su gibi akıyor
Dudaklarındaki ıslaklık sözlerine bulaşınca
Dilinde ölüm tadı var.
Ne kadar yakınsın ölüme
tersden okununca da bir hayli akıcı..
işte bu esrarengiz bir durum..
ŞaiRem, bunun farkında mısın?..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta