Ve batırdım...
Sözde sevenlere
batırdım...
Batırdım tüm kıymıkları dilime,
Suskunluğumun, susuşumun içinde her şeyi yok saydım.
Bıraksaydım tüm kıymıkları hepsi birden Kalbime
batacaktı...
Yüreğimi param parça etmek için virgül, nokta koymadım,
Sonlanmasın, sönmesin yazdıklarım diye...
Geceye inat seni zifiri karanlığa karalıyorum.
Hadsiz dizeleri sıradışı yazıyorum.
Kim soracak kırılan kalbimin hüzünlerini?
Uykusuz gecelerime yağan cığ çığ acılarımı...
Zehir yağıyor üstüme üstüme, Yüreğime düşen dizelerin içine sığdırdım acıyı,
Göz yaşlarıyla kalemimden dökülen acıları avutuyorum.
Ağzımda alışamadığım bir tat, Uykusuz gözlerim kan ağlıyor.
Ateşli nöbetlerde ruhum bedenimden bölünüyor.
Şiirin alfabesinden başka yerlerdeyim...
Ayrı ayrı kulvarlardayız,
Savruk kalmış sensizlikten bedenim, hissetmiyorum.
Ruhum bölünmüş,
Bedenim ayrı yerde,
Ben yokum artık...
Ne bendeyim ne de sende...
Pare pare olmuş yüreğim,
Geceyle yok olmuşum...
26.03.2021
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 26.3.2021 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen sustuklarımızda boğuluruz.. Dilden çıkanlarla Okuyan dostlar bilirler :))
Yjna çağlamış kalem.
Kutlarım Azize
Bravo
Çok tşkr ediyorum
Değerli yorumunuzla değer kattınız efendim eksik olmayın.
Slm Saygılarımı sunarım.
TÜM YORUMLAR (1)