Dilin ayarı bozuldu Şiiri - Avni Gümüş

Dilin ayarı iyice bozuldu...
Ecdad-ı izam-ı tanımak lazım.
Hayasızlığın lugatı yazıldı,
Fitneden bu nesli korumak lazım

Ne büyük; nede küçük tanınıyor.
Meydanda fitne, fesat dolanıyor.
Arsızlar azgın, mazlum kıvranıyor.
Bir an önce ayağa kalkmak lazım.

Hiç Kalmadı sıtkı bütünden dostluk,
Sevdası olmuş kasa, yada koltuk.
Hata nerede nasıl böyle olduk,
Örfe adete sahip çıkmak lazım.

O öğünenler, iyi gününde kalır.
Ne namazını kılar, ne de tanır.
Sal'ını musalladan dostun alır,
O günü asla unutmamak lazım.

Neden, niye kırıyoruz anında,
Hep yüz yüze bakacağız sonunda.
Kim kalacak sanıyorsun yanında,
Kalplere girip gönül yapmak lazım.

Ömür dediğin; akıp giden sudur,
Bu bizim aklımıza bir pusudur.
Şu düştüğümüz gaflet uykusudur.
Bu kabustan hemen uyanmak lazım.

Gümüş dediğin ne ki; zer parlarken.
Yıldızlar hep söner güneş doğarken.
Bu bedende bu emanet yaşarken,
İkrar için kapıya varmak lazım.