Yüreklerimizde hep acıların kervanı soluklandı
Turnaların hicretinde, en hüzünlü göç türküleri
Biz dağıldık zamansız fırtınalara karşı
Bir açsak gözlerimizi, açsak; kapanan gönül köprülerimizi
Neyin tutkunuysak onun kölesi olduk.
Kendimizi hep kendimizin dışında, aradık durduk
Hep gelgitlerde ezilen biz olduk
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
tek kelimeyle harika bir şiir söylenecek bir söz yok,kalemin daim olsun,yüreğine sağlık.tam puan
Aslında yaşam bu değil mi? Dünyanın güzelliklerini insanca paylaşmak. Düşün ki, her kes kendisininki ile yetiniyor. Ne garip olurdu?
Halbuki Allah size verilen nimetlerimden bolca yiyin için.
Sizleri kavimler olarak yarattım. Birbirinizle tanışın, anlaşın, kaynaşın, güzelliklerini paylaşın.
Ha şunu mu söylemek istiyoruz. Biz hiç kimseyle anlaşmayız, paylaşmayız..
Biz sadece bizimkine sahip çıkarız.
Başkasının elmasından armudundan bize ne?
Başkasının müziğinden, kültüründen, töresinden bize ne?
Başkasının aklından, düşüncesinden bize ne?
Böyle bir şey sadece sanıyorum bağnazlık olur..
Biz insanız. Irkımız insan.. Cinsimiz insan.
İnsan olarak insanların ürettiği her şey..
İnsan olarak Allah bize verdiği her şey..
Haram olmadıktan sonra, aramızda paylaşılması gevrekir.
Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta