Yüreklerimizde hep acıların kervanı soluklandı
Turnaların hicretinde, en hüzünlü göç türküleri
Biz dağıldık zamansız fırtınalara karşı
Bir açsak gözlerimizi, açsak; kapanan gönül köprülerimizi
Neyin tutkunuysak onun kölesi olduk.
Kendimizi hep kendimizin dışında, aradık durduk
Hep gelgitlerde ezilen biz olduk
Tomurcuk güllerin açmdan solanı olduk.
Dilimizde cümleler lime lime, her biri bir yerden
Kimi yemenden kimi ecnebiden
Artık pirincimiz bulgurumuz bile asyadan çinden
Biz biz olmaktan çıktıysak ne gelir elden
At üstünde bir yiğidin narası duyulmaz oldu
Er meydanları ağlar ejdat bize düşman oldu
Kardeş kardeşi vururken gözlerimiz kör oldu
Doğudan batıya yolumuz bir ken
Ne olduysa yolumuz bile ayrı oldu.....
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halbuki Allah size verilen nimetlerimden bolca yiyin için.
Sizleri kavimler olarak yarattım. Birbirinizle tanışın, anlaşın, kaynaşın, güzelliklerini paylaşın.
Ha şunu mu söylemek istiyoruz. Biz hiç kimseyle anlaşmayız, paylaşmayız..
Biz sadece bizimkine sahip çıkarız.
Başkasının elmasından armudundan bize ne?
Başkasının müziğinden, kültüründen, töresinden bize ne?
Başkasının aklından, düşüncesinden bize ne?
Böyle bir şey sadece sanıyorum bağnazlık olur..
Biz insanız. Irkımız insan.. Cinsimiz insan.
İnsan olarak insanların ürettiği her şey..
İnsan olarak Allah bize verdiği her şey..
Haram olmadıktan sonra, aramızda paylaşılması gevrekir.
Sevgiler.
TÜM YORUMLAR (2)