Dilimiz Türkçe Şiiri - Mehmet Şahan

Çifte dil yılanda özenme sakın,
Dilimiz tek bizim, dilimiz Türkçe!
İlaç sanıp zehre bezenme sakın,
Sözümüz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur “dilim” dedikçe!

Eline, beline, diline derken,
Sahip olun diye tembih ederken,
Anlarsan ne demiş Veli giderken:
Özümüz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur gönül verdikçe!

Sana dost görünüp elden olan var,
Em(*) diye sürünüp dilden olan var,
Dallara bürünüp gülden olan var,
Gülümüz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur gülü sevdikçe!

Kerim’üd-din Karaman’ın oğluyken,
Toroslarda Yörüklere bağlıyken,
Bir eyledi Türkmenleri Bey iken,
Beyimiz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur bunu bildikçe!

Dinle; bin iki yüz yetmiş yedi de,
Bundan böyle dilim Türkçe dedi de!
Rahmetle yâd eyle Mehmet Bey’i de,
Yâdımız Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur “yâd” eyledikçe!

Yeniden görsünler Türk’ün ilini,
Konya’dan dünyaya haykır dilini!
Ne zulme baş eğdir, ne de belini
Belimiz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur baş eğmedikçe!

Dünyaya kendi dilinle seslen,
Diline can veren ilinle seslen!
Özünle, sözünle, elinle seslen
Elimiz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur sen seslendikçe!

Şahan der Ülküsü Türk olanların,
Müslüman Ülkesi Türk olanların,
Değişmez ilkesi Türk olanların,
İlkemiz Türk bizim, dilimiz Türkçe!
Vatan “ebed” olur sahiplendikçe!

*Em: İlaç, merhem.