Dilimin Ucundakiler! ! !

İçimden haykırmak geliyor! ! !
İnsanlar nasıl bu kadar bencil olabiliyor diye, neden ben de onlar gibi olamıyorum ki…
Hep mi sorular olacak hayatta?
Hep mi ünlemler ekleyeceğiz sözlerin sonuna! ! !
Bir şeylerden bahsederken hep virgüllerle ayırıp, tamamlama ya gelince noktaları mı kullanmak zorundayız…
Eskiye hep bir çizgi atıyorum ama yenisi gelmiyor, beklide istemiyor beni ne dersin?
Kendimle yüzleşmekten kimseyle yüzleşemiyorum…
Bu şehri de terk etme vakti geldi sonunda çok az kaldı aklımı burada bırakıp gidiyorum işte yine, bütün güzellikleri, igrençlikleri, dedikoduları, bakışları, sessizliğimi bu şehirde bırakıp gidiyorum işte…
Şimdi yeniden bir sayfa açıyorum!
Yine, yeni, yeniden…
Gözlerim artık aramıyor uzakları…
Uzaklar hiç olmadığı kadar uzak bu akşam, bu soğuk, kasvetli, iyi ve kötü anıların olduğu odada…
Şimdi yeni bir başlangıç yapıyorum!
Yine, yeni, yeniden…
Yeniden kış geliyor gözlerime,
Üşüyorum,
Titriyorum,
Kimse görmüyor bunu…
Kimseye göstermiyorum…
Şimdi yeniden doğuyorum!
Yine, yeni, yeniden…
Senin için doğuyorum yeniden hadi bunu görmemezlikten gelme ben hazırım ve sadece seni bekliyorum burada…
Biliyorum hiçbir şey ilk günkü gibi olamaz ilk bakışlar kadar anlamlı, kışkırtıcı, şaşırtıcı ama ben buradayım ve denemek istiyorum…
Şimdi yeniden geliyorum sana!
Yine, yeni, yeniden…
Bak seni saran bu kollarım boşta şu an boş tutuyorum.
Bunu istiyorum çünkü! ! !
İşte şimdi susuyorum, derin bir sessizlik olacak ve sen benim sessizliğimde beni fark edeceksin umut ediyorum…

SAYGILARIMLA
20/08/2009 06:59